17 e Dag Cee- Fisterra-Cap Finistere 19 km

17e Dag Cee- Fisterra- Cap Finistere 19 km

Na een heerlijke nacht, om half 8 weer op pad, vandaag niet zo ver. We lopen naar het centrum, voor een ontbijt, maar de enige zaak die open is, is erg vol.
Dan maar alvast op pad, na 300m een openstaande deur, hypermodern zaakje en alleen maar Spanjaarden. Grote kommen koffie met churros en pan tostada. Ondertussen van het weerbericht genieten. Heel Spanje heeft slecht weer behalve het puntje waarin wij rondwandelen. Dat is nog eens geluk hebben.
Op pad in korte broek en truitje, meteen flink bergop, dus de temperatuur zit er meteen goed in.
Prachtig kerkje gezien, die heb je hier bij de vleet. Het baaitje van Cee verdwijnt en we lopen door bossen, mooie zandpaden en uiteindelijk over prachtig aangelegde paden langs de zee naar Fisterra. Meteen bij de ingang van het dorp ligt ons hotelletje Langosteira. Erg mooi en opvallend door het gebruik van alle mogelijke kleuren blauw en groen.
Rugzak op kamer gezet, en meteen doorgelopen. Het is nog 3,2 km naar de Cap, la costa del muerte. Het uiterste puntje en eindpunt van de wereld volgens de middeleeuwen. We drinken eerst een lekkere kop koffie in de haven en doen wat boodschappen om boven op de rots te picknicken.
Boven aangekomen zien we als eerste Claude, de Zwitser staan. Erg leuk weerzien en even bijbabbelen. We spreken af om 's avonds samen te eten en ook Radka mee te vragen.
We lopen door en zijn erg onder de indruk van het uitzicht en de vele pelgrims die hier hun kleding verbranden. we zoeken een rustig plekje uit en gaan lekker genieten en mooie foto's maken. Boterhammetje erbij, en plotseling zien we een leguaan een steen opkruipen. Behoorlijk groot en mooi groen. Beetje bang maar toch foto's maken.
Onderweg kom je met veel mensen aan de praat, voor velen is dit toch het eindpunt van hun camino. Terug naar beneden, strandspullen halen, en naar het strand. Het water is goed koud en we lopen er een uurtje doorheen. doet onze vermoeide voeten erg goed. Voor Frans een paar mooie schelpen verzameld. In een rustig hoekje tussen de rotsen een dutje gedaan. Je moet wel beschutting zoeken want de wind hier is enorm. We hebben dorst en een beetje honger en lopen 500 m verder naar een bar aan het strand. Koffie, wijntje en een empanada.
Terug naar het hotel en douchen en warmere kleding aangedaan.
Om kwart voor 7 naar Fisterra gelopen , we willen onze compostella halen. In de albergue wordt weer een mooi document uitgeschreven omdat we weer een kleine 100 km hebben gelopen.
Buiten staat Claude te wachten, Jet gaat met hem op een bankje zitten en ik loop terug naar het hotel om de papieren weg te leggen.
Op de terugweg kom Semra tegen. Helemaal uit Muxia gelopen, Ze gaat even douchen en komt ook mee.
Samen een restaurantje uitzoeken en lekker eten. We proberen allerlei schelpdieren en natuurlijk paella. Tegen tienen breken we op en vraagt Claude om mee te gaan naar het andere strand om naar de zonsondergang te kijken. Semra gaat niet mee, wij wel, ondanks de kou, jet pijn aan haar voet en de vermoeidheid. Claude gaat nog snel iets halen in zijn hotel. Nog een flink eindje lopen, wel een prachtige weg en we komen op een mooi strandje. Veel mensen zitten tegen de duinen. De zon staat roodgoud te stralen boven zee. Claude haalt een fles Cidra tevoorschijn met bekertjes. Wat een verrassing, hij drinkt zelf nooit alcohol. Op het moment dat de zon wegzakt drinken we en wensen elkaar alle goeds. Mooie fotos gemaakt. Na een kwartiertje opgestaan en weer terug gelopen. In het dorpje afscheid genomen van Claude en Radka zien we morgen nog in Muxia. Genoeglijk lopen we terug. Wat een mooie dag, mooi weer, leuke mensen, prachtige omgeving en nu terug naar ons mooie hotel. Om half 12 buenos noches.
Hasta la vista.